Κολίγοι δεν θα γίνουμε στη γη μας

 

 

 

Κροκοδείλια δάκρυα...

    Τα δύο παρακάτω δελτία τύπου του Υπουργείου Παιδείας που είδαν το φως της δημοσιότητας τις δύο προηγούμενες ημέρες θα μπορούσαν να προκαλέσουν ακόμη και γέλιο αν δεν σχετίζονταν με τόσο σοβαρά θέματα…

    Ενώ η Λευκάδα και οι γύρω περιοχές εξακολουθούν να χορεύουν στους ρυθμούς του Εγκέλαδου με ότι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή των κατοίκων (δύο θύματα από το σεισμό, εκτεταμένες ζημιές σε σπίτια, καταστήματα, οδικό δίκτυο, κλειστά σχολεία…), με έκπληξη διαβάζουμε το Υπουργείο Παιδείας να …δίνει συγχαρητήρια στον κρατικό μηχανισμό, γιατί βρίσκεται σε ετοιμότητα όσον αφορά την ενημέρωση των μαθητών και των μαθητριών σε θέματα αντισεισμικής προστασίας. Αυτό (κατά την άποψη του Υπουργείου) «αποδεικνύεται περίτρανα» από το γεγονός ότι «λίγες μέρες πριν τον φονικό σεισμό στο νησί του Ιονίου πραγματοποιήθηκε στο Γυμνάσιο Δάφνης, της περιοχής των Καλαβρύτων, άσκηση ετοιμότητας σε περίπτωση σεισμού» (βλ. παρακάτω ολόκληρο το δελτίο τύπου).

    Χωρίς να θέλουμε σε καμία περίπτωση να μειώσουμε την αξία τέτοιων ενεργειών (ίσα ίσα που θεωρούμε πως θα πρέπει να γίνουν σε όλες τις περιοχές), δεν μπορούμε να μη στηλιτεύσουμε το υποκριτικό ενδιαφέρον της κυβέρνησης. Το γυμνάσιο στη Βασιλική Λευκάδας με τα 130 παιδιά, που κρίθηκε ακατάλληλο, φέρει σοβαρές ζημιές από το σεισμό του 2003. Στην Κεφαλονιά δεν έχουν αντιμετωπιστεί παρά πολλά ζητήματα -στο θέμα των σχολείων- από τον τελευταίο σεισμό του Γενάρη 2014. Πολύ καλή, απαραίτητη και υποχρέωση του κράτους είναι η ενημέρωση και μάλιστα με σύγχρονα μέσα αλλά όχι και να κοροϊδευόμαστε! 

    Σε παρόμοιες σκέψεις μας βάζει και το δεύτερο δελτίο τύπου (μήνυμα του Υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη για την παγκόσμια μέρα παιδιού (20 Νοέμβρη). Αντιγράφουμε (βλ. ολόκληρο παρακάτω): «Ωστόσο, 26 χρόνια μετά και παρά την όποια  πρόοδο που αφορά τομείς όπως η παιδική θνησιμότητα και η ένταξη στο σχολείο,  τα προβλήματα παραμένουν, αν δεν επιδεινώνονται κόλας.  Σύμφωνα με την UNICEF, κάθε χρόνο, εκατομμύρια παιδιά γίνονται θύματα ανείπωτης βίας και έρχονται αντιμέτωπα με διάφορες μορφές κακοποίησης, παραμέλησης, και εκμετάλλευσης. 

    Θλιβερή επαλήθευση αυτής της πραγματικότητας, τα εκατοντάδες παιδιά-θύματα της εξαναγκασμένης προσφυγικής ροής, στο πέρασμα τους προς τα ελληνικά νησιά και την Ευρώπη γενικότερα. Και ακόμη, τα παιδιά- θύματα της κρίσης στη χώρα μας, που σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις στερούνται ακόμη και τα στοιχειώδη.

    Χρέος και άμεση προτεραιότητα της πολιτείας και, αυτονόητα, του υπουργείου Παιδείας είναι η αντιμετώπιση αυτής της απαράδεκτης για μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα, κατάστασης . Γιατί κάθε παιδί έχει το δικαίωμα στην ευζωία, στη μόρφωση και στην προσωπική του ανάπτυξη, μακριά από την όποια βία και κακομεταχείριση.»

    Οι ευαίσθητες χορδές του κ. Υπουργού πάλλονται σε τόνο θλιμμένο!

     Πλειστηριασμοί, φτώχια, δυσθεώρητα ποσοστά ανεργία, σχολεία χωρίς χρήματα για πετρέλαιο, διόγκωση της σχολικής αποτυχίας λόγω κοινωνικών και οικονομικών προβλημάτων, μαζική μετανάστευση νεολαίας, προβλήματα σίτισης-επιβίωσης πολλών οικογενειών, κρατική καταστολή δημοκρατικά και εργασιακά δικαιώματα κατακτημένα με αγώνες και αίμα καταργούνται με μια μονοκονδυλιά. Όπως με μια …μονοκονδυλιά θα διέγραφαν και το μνημόνιο…

    Τα τεραστίων διαστάσεων προβλήματα που βιώνουν τα παιδιά της χώρας μας, της «χώρας» των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών, των απολυμένων και των μεταναστών (και όχι όλα ανεξαιρέτως τα παιδιά) αν ήταν θεόσταλτες «τιμωρίες» ίσως και να «αντιμετωπίζονταν» με ευχολόγια-ευχέλαια (λέμε τώρα)! Δεν είναι όμως… Είναι ταξικά και απορρέουν από την πολιτική που εφάρμοσαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις και συνεχίζει να εφαρμόζει με περισσό ζήλο η κυβέρνησή του κάθε κ. Φίλη μαζί με τις κυβερνήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης βαφτίζοντας την αναξιοπρέπεια «όραμα ζωής» για τη θιγόμενη κοινωνική πλειοψηφία σε Ελλάδα, Ευρώπη και όλο τον κόσμο.

    Επειδή, όμως, όπως λέει ο ποιητής: «Ναι, αν τα παιδιά μένανε παιδιά, θα μπορούσανε τότε συνέχεια να τους διηγούνται παραμύθια. Μεγαλώνουν όμως κι αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται», το δικό μας μήνυμα για την παγκόσμια μέρα παιδιού δεν μπορεί να είναι άλλο από το εξής: «Στους εργατικούς και νεολαιίστικους «σεισμούς» που προκαλεί η βάρβαρη πολιτική τους, καμιά σεισμική θωράκιση κανένα αντισεισμικό μέτρο. Συθέμελα θα καταρρεύσει το σάπιο σύστημά τους!»

Υπ. Παιδείας: Με αφορμή το χτύπημα του Εγκέλαδου στη Λευκάδα

19-11-2015

   

    Με αφορμή το χτύπημα του Εγκέλαδου στη Λευκάδα, διαπιστώνουμε ότι βρίσκεται σε ετοιμότητα ο κρατικός μηχανισμός ενημέρωσης των μαθητών και των μαθητριών για θέματα αντισεισμικής προστασίας. Λίγες μέρες πριν τον φονικό σεισμό στο νησί του Ιονίου πραγματοποιήθηκε στο Γυμνάσιο Δάφνης, της περιοχής των Καλαβρύτων, άσκηση ετοιμότητας σε περίπτωση σεισμού. Η 6η «Ειδική Μονάδα Αντιμετώπισης Καταστροφών» (Ε.Μ.Α.Κ.), παρουσίασε στους μαθητές τις μαθήτριες και τους εκπαιδευτικούς τον σωστό τρόπο αντίδρασης σε περίπτωση σεισμού. Για την αληθοφανέστερη αναπαράσταση των συνθηκών έκτακτης ανάγκης τέθηκαν σε λειτουργία θερμικές κάμερες , γαιόφωνα τρυπάνια, μικροκάμερες στο πλαίσιο μίας εικονικής διάσωσης εγκλωβισμένων μαθητών. Στην άσκηση πήρε μέρος και το ειδικά εκπαιδευμένο Λαμπραντόρ της Ε.Μ.Α.Κ. Είναι προφανές ότι η απόκτηση γνώσεων για τη σωστή αντιμετώπιση του φαινομένου του σεισμού, σε μία χώρα με συνεχή σεισμική δραστηριότητα όπως η Ελλάδα, πρέπει να ξεκινά από τις μικρές ηλικίες. Αντίστοιχα προγράμματα πραγματοποιούνται σε συνεργασία με την Πυροσβεστική Υπηρεσία σε όλα τα δημοτικά Γυμνάσια και Λύκεια της χώρας.

Ο υπ. Παιδείας Νίκος Φίλης για την παγκόσμια ημέρα του παιδιού

    Στις 20 Νοεμβρίου 1989,  η Γενική Συνέλευση  του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών υιοθέτησε τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού και δεσμεύτηκε ότι θα κάνει οτιδήποτε δυνατόν για την προστασία και την επέκταση των δικαιωμάτων των παιδιών σε όλο τον πλανήτη. Δικαιώματα που αφορούν την επιβίωση, τη μόρφωση και την ευημερία τους, τη δυνατότητα να ακούγεται η φωνή τους και να μπορούν να αξιοποιούν πλήρως τις δυνατότητές τους ως ανθρώπινα όντα και αυριανοί πολίτες του κόσμου.

    Ωστόσο, 26 χρόνια μετά και παρά την όποια  πρόοδο που αφορά τομείς όπως η παιδική θνησιμότητα και η ένταξη στο σχολείο,  τα προβλήματα παραμένουν, αν δεν επιδεινώνονται κόλας.  Σύμφωνα με την UNICEF, κάθε χρόνο, εκατομμύρια παιδιά γίνονται θύματα ανείπωτης βίας και έρχονται αντιμέτωπα με διάφορες μορφές κακοποίησης, παραμέλησης, και εκμετάλλευσης. 

    Θλιβερή επαλήθευση αυτής της πραγματικότητας, τα εκατοντάδες παιδιά-θύματα της εξαναγκασμένης προσφυγικής ροής, στο πέρασμα τους προς τα ελληνικά νησιά και την Ευρώπη γενικότερα. Και ακόμη, τα παιδιά- θύματα της κρίσης στη χώρα μας, που σε ορισμένες ακραίες περιπτώσεις στερούνται ακόμη και τα στοιχειώδη.

    Χρέος και άμεση προτεραιότητα της πολιτείας και, αυτονόητα, του υπουργείου Παιδείας είναι η αντιμετώπιση αυτής της απαράδεκτης για μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή χώρα, κατάστασης . Γιατί κάθε παιδί έχει το δικαίωμα στην ευζωία, στη μόρφωση και στην προσωπική του ανάπτυξη, μακριά από την όποια βία και κακομεταχείριση.

    Αυτό είναι το μήνυμα που οφείλουμε, ως κοινωνία και ως Πολιτεία, να στείλουμε για την Παγκόσμια Ημέρα των Δικαιωμάτων του Παιδιού, στα παιδιά όλης της Γης, στα παιδιά της χώρας μας, στα παιδιά της ελπίδας για έναν πιο δίκαιο, πιο δημοκρατικό, πιο ανθρώπινο κόσμο.

    Έναν κόσμο όπου τα παιδιά θα είναι ταυτόχρονα και κληρονόμοι του και δημιουργοί του μέλλοντός τους.   

 

Δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων Δ.Ε. στο Δ.Σ. της Ο.Λ.Μ.Ε.

Αδιαπραγμάτευτα τα ενιαία δικαιώματα συνδικαλιστικής οργάνωσης

μονίμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών!

ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ Δ.Ε. ΣΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ

 Κικής Γιαννάτου, Γιώτας Ιωαννίδου

    Την έλλειψη νομοθετικού πλαισίου επικαλέστηκε το υπουργείο παιδείας της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, για να δώσει συνδικαλιστική άδεια σε συνάδελφο αναπληρώτρια που εκλέχθηκε μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ στο τελευταίο Συνέδριο.

    Αντί αυτού, έκανε την ..παραχώρηση έγκρισης της απουσίας της από το σχολείο,  με ταυτόχρονη αφαίρεση της εκπαιδευτικής της προϋπηρεσίας, δηλαδή με ανοιχτή την απειλή μη επαναπρόσληψής της!

    Είναι η γνωστή λογική «έχετε το δικαίωμα του συνδικαλίζεσθαι, αλλά αυτό δε διασφαλίζεται νομικά. (!)».

    Το επικαλείται αυτό μια κυβέρνηση που μέσα σε μια νύκτα μετέτρεψε το «ΟΧΙ» σε μνημόνια του λαού μας, σε «ΝΑΙ», παραβιάζοντας κάθε συνταγματική επιταγή και που σε συμφωνία με όλο το αστικό μπλοκ, προχωρεί κάθε ημέρα στην ψήφιση προαπαιτούμενων και κατάλυση εργατικών δικαιωμάτων αιώνων, προκειμένου να εφαρμόσει όλα τα μνημόνια και τις επιταγές κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ.

    Τα ήθη και τα έθιμα των στελεχών της νέας κυβέρνησης, λογίζουν την συνδικαλιστική άδεια σαν κρατική παραχώρηση κι όχι ως κατακτημένο δικαίωμα.

    Θεωρούν ότι η συνδικαλιστική δράση μπορεί να αναιρείται ανάλογα με τη διάθεσή τους να δίνουν ή όχι άδεια.

    Φαίνεται ότι η προσωπική τους εμπειρία και επιδίωξη για τη δημιουργία κρατικού, κυβερνητικού συνδικαλισμού δεν τους βοηθάει να σκεφτούν αλλιώς.

    Εμείς δεν τους μοιάζουμε.

    Συνεχίζουμε να παλεύουμε για την ικανοποίηση του αυτονόητου δικαιώματος που έχουν οι αναπληρωτές συνάδελφοί μας να συμμετέχουν στο Δ.Σ. της Ομοσπονδίας έχοντας συνδικαλιστική άδεια, χωρίς συνέπειες και απειλές απόλυσης. Είναι γελασμένοι όσοι πιστεύουν ότι θα εξαρτήσουμε την άσκηση αυτού του δικαιώματος από τα αρνητικά όρια που βάζει η κάθε κυβέρνηση και το κράτος.   

    Ως Παρεμβάσεις αισθάνομαστε υπερηφάνια με την επιλογή μας να εκλέξουμε αναπληρώτρια στο ΔΣ της ΟΛΜΕ, για φέτος, στα πλαίσια της εναλλαγής των εκπροσώπων μας κάθε χρόνο σε αυτό.

    Δεν ξεχνάμε ότι ένα μεγάλο ποσοστό των συναδέλφων μας είναι αναπληρωτές και γενικά χωρίς μόνιμη σχέση εργασίας. Το ποσοστό αυτό συνεχώς αυξάνει με την πολιτική των μη διορισμών, τα τελευταία χρόνια.

    Ο συνδικαλισμός είναι δικαίωμα των εργαζόμενων κι όχι επάγγελμα και προνόμιο. 

    Θεωρούμε ότι με αυτόν τον τρόπο υπερασπιζόμαστε στην πράξη κι όχι στα λόγια, τα δικαίωματα των αναπληρωτών και ελαστικά εργαζόμενων συναδέλφων μας.

    Η επιλογή μας αυτή προκύπτει από την αταλάντευτη στάση μας, να φέρουμε στο κέντρο των διεκδικήσεων των εκπαιδευτικών και όλου του εργατικού κινήματος, τα δικαιώματα του πιο εκμεταλλευόμενου και πληττόμενου κομματιού της ελαστικής εργασίας.

    Επιδιώκουμε την υπηρέτηση του στόχου της οργάνωσης και της συλλογικής διεκδίκησης του συνόλου των αιτημάτων τους με πρωταρχικό αυτό των μαζικών, μόνιμων διορισμών, της σταθερής, μόνιμης αξιοπρεπούς εργασίας.

    Έχουμε την πεποίθηση ότι έτσι εξασφαλίζεται η πραγματική ενότητα των εργαζόμενων και η αποτελεσματικότητα της πάλης τους απέναντι στον εξανδραποδισμό τους από το μνημονιακό μπλοκ.

    Σε μια περίοδο που η κυρίαρχη κατεύθυνση κεφαλαίου, ΕΕ και κυβέρνησης είναι το χτύπημα της μόνιμης εργασίας και η «μονιμοποίηση» των ελαστικών εργασιακών σχέσεων, με μειωμένα δικαιώματα, πληρωμές «έναντι», ανασφάλεια και αλληλοσφαγή για ένα κομμάτι ψωμί και μια χούφτα μόρια….

    Σε μια περίοδο που η πολιτική των μηδενικών διορισμών οδηγεί στην αύξηση ανάπηρων μορφών εργασίας με οδυνηρές συνέπειες τόσο για την ομηρία χιλιάδων συναδέλφων μας όσο και για τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών!

    Εμείς συνεχίζουμε και καλούμε στην οργάνωση και κινητοποίηση όλων των συναδέλφων μόνιμων κι ελαστικά εργαζόμενων.

    Όχι μισή δουλειά, ούτε μισή ζωή!

    Μαζικοί, αποφασιστικοί αγώνες για την ανατροπή της πολιτικής τους!

    Θα μας βρίσκουν συνέχεια μπροστά τους!

Αθήνα, 20/11/2015

Αποσπάσματα από την ομιλία του Παύλου Αντωνόπουλου

 

Δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων Δ.Ε. στο Δ.Σ. της Ο.Λ.Μ.Ε.

Η ΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΔΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ ΑΝΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗ ΤΟΥ ΥΨΟΥΣ ΤΗΣ ΕΠΙΘΕΣΗΣ 

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ - ΕΕ - ΔΝΤ

ΤΟ ΔΣ ΑΚΥΡΩΝΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΚΗΡΥΓΜΕΝΗ Γ.Σ. ΠΡΟΕΔΡΩΝ

ΔΗΛΩΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΡΟΣΩΠΩΝ ΤΩΝ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΩΝ Δ.Ε. ΣΤΟ ΔΣ ΤΗΣ ΟΛΜΕ
Κικής Γιαννάτου, Γιώτας Ιωαννίδου

    Το  Δ.Σ. της ΟΛΜΕ τη Δευτέρα 16/11 αποφάσισε με τις ψήφους ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ και την ανοχή του ΠΑΜΕ, τη μη πραγματοποίηση της Γ.Σ. προέδρων στα τέλη Νοέμβρη, σχεδόν μοναδική απόφαση της προηγούμενης Γ.Σ. προέδρων Το επιχείρημα που χρησιμοποιήθηκε ήταν να μη δούμε το θέμα τυπικά, αφού δεν υπάρχει πρόταση προς απόφαση (!), ενώ το ΠΑΜΕ διατύπωσε τη θέση του ως εξής: «ας γίνει αν θέλετε, δε θα παίξει και καμιά σημασία». 

    Κοινό σημείο των τοποθετήσεων όλων των παραπάνω δυνάμεων ήταν ότι δεν πρότειναν καμιά κλιμάκωση των κινητοποιήσεων, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση εντείνει την επιθετικότητά της και περνάει νύκτα νέα μέτρα. Ταυτόχρονα με δική τους ευθύνη η εκπλήρωση της ανάγκης πανεργατικών χαρακτηριστικών στον αγώνα και συντονισμού των κλάδων στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα ανατέθηκε στην ΑΔΕΔΥ ενώ ο κλαδικός αγώνας των εκπαιδευτικών θεωρήθηκε ως μη έχων «αιτία πολέμου» για να αναπτυχθεί (!) τώρα. Η αναγκαιότητα να ξαναμπούν οι εργαζόμενοι αγωνιστικά στο προσκήνιο, οργανώνοντας οι ίδιοι την πάλη τους για την ανατροπή αυτής της πολιτικής σχεδιάζοντας και αποφασίζοντας, τη συνέχεια των κινητοποιήσεων μέσα από συνελεύσεις, θεωρήθηκε ότι θα καλυφθεί αν τους ζητήσουμε να πραγματοποιήσουν Γ.Σ. για να εκφράσουν τη διάθεση συμμετοχής σε πιθανή νέα γενική 24ωρη απεργία, σε ημερομηνία που θα εκτιμήσει η ΑΔΕΔΥ.

    Η τοποθέτηση - πρόταση των Παρεμβάσεων ήταν και είναι σαφής. Υλοποίηση της απόφασης της προηγούμενης Γ.Σ. προέδρων για νέα Γ.Σ. μέχρι τέλη Νοέμβρη, όχι για τυπικούς λόγους αλλά για να κλιμακώσουμε τη δράση μας μετά το σημαντικό αγωνιστικό μήνυμα της απεργίας και των συλλαλητηρίων της 12ης Νοέμβρη, εκτιμώντας, συζητώντας και αποφασίζοντας από κοινού τον επόμενο αγωνιστικό βηματισμό.

    Συντονισμός και πανεργατικά χαρακτηριστικά δεν επιτυγχάνονται με αναμονή και κωλυσιεργίες, ή ανάθεση. Προτείναμε να πάρουμε πρωτοβουλία καλέσματος σωματείων, ομοσπονδιών κλπ και της ΑΔΕΔΥ, σε πρόγραμμα κοινής αγωνιστικής κλιμάκωσης με πρόταση συγκεκριμένου σχεδίου με νέο απεργιακό βήμα, αποφασιστικές δράσεις και σαφή στόχο: να μην ψηφιστούν τα μέτρα.

    Υπάρχει ολόκληρος πόλεμος που μας έχει κηρύξει η κυβέρνηση κι όχι απλά αιτίες πολέμου για να αναπτύξουμε σε αυτά τα πλαίσια και κλαδική – πανεκπαιδευτική δράση μαζί με μαθητές και γονείς. Κενά, διορισμοί, ζητήματα αναπληρωτών αλλά και μόνιμων, επιπλέον μείωση χρηματοδότησης σχολικών επιτροπών είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου μιας συνολικής αντιδραστικής αναδιάρθρωσης και διάλυσης του Δημόσιου, Δωρεάν σχολείου φέτος.

    Προτείνουμε να πραγματοποιηθούν Γενικές Συνελεύσεις του κλάδου για να έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο στις αποφάσεις που θα ληφθούν και  όχι για να ακουστούν γνώμες και να οδηγηθούμε τελικά σε ό,τι προτείνουν και ψηφίζουν οι παραπάνω δυνάμεις στην ΑΔΕΔΥ. Αυτό σημαίνει ότι παίρνουμε την ευθύνη συγκεκριμένης πρότασης ως ΔΣ της ΟΛΜΕ ή και η κάθε παράταξη ξεχωριστά, οι προτάσεις αυτές συζητιούνται και τίθενται σε ψηφοφορία στις Γ.Σ. και η Γ.Σ. προέδρων καταλήγει στην τελική  απόφαση.  Αν δεν ενισχύουμε μια τέτοια διαδικασία, να μην ψάχνουμε για το πώς καλλιεργείται το κλίμα ανάθεσης και το γιατί ο κόσμος δε συμμετέχει στις συνελεύσεις.

    Στην παραπάνω κατεύθυνση προτείναμε με την κατάθεση του ασφαλιστικού και των άλλων προαπαιτούμενων, να προκηρυχτεί 48ωρη απεργιακή κινητοποίηση και οργάνωση αποκλεισμού της βουλής για να αποτραπεί η ψήφιση τους, σε συνδυασμό και με άλλες γενικευμένες αποφασιστικές δράσεις. Θέσαμε και το ζήτημα ξεχωριστής κινητοποίησης (πανελλαδικό συλλαλητήριο ή καταλήψεις) των εκπαιδευτικών τη μια ημέρα με άξονα τα εκπαιδευτικά ζητήματα.

    Απέναντι στη γενικευμένη επίθεση του μαύρου μετώπου κεφαλαίου-ΕΕ-ΔΝΤ, χρειάζεται μαζικός - συγκρουσιακός και συντονισμένος αγώνας για την ανατροπή της πολιτικής που προωθεί η κυβέρνηση.  Αγώνας με αποφασιστικότητα και διάρκεια που πραγματικά θα μπορέσει να αποτρέψει την εφαρμογή των μέτρων που πέρασαν και την ψήφιση νέων, που θα εμπνεύσει, θα ενώσει, θα συσπειρώσει και θα ανοίξει έναν νέο ορίζοντα. Αυτό δεν μπορεί να υπηρετηθεί με συμβολικές κινήσεις ή απεργίες που δεν εντάσσονται σε συγκεκριμένο σχεδιασμό και στόχο. Χρειάζονται πραγματικές μαζικές διαδικασίες βάσης και αποφάσεις που θα συμβάλουν στον  πανεργατικό συντονισμό και την ενιαία απάντηση του εργατικού και συνδικαλιστικού κινήματος.