Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2016

Μια οφειλόμενη απάντηση στην ηγεσία των ΣΥΝΕΚ για το 11ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο




Επρόκειτο για ένα τραγικό θέαμα! Ο λόγος για την ηγεσία της παράταξης των ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) στο 11ο  Εκπαιδευτικό Συνέδριο της ΟΛΜΕ (Αθήνα, 14-16 Οκτώβρη). Μεταλλαγμένοι, σκιά του παλιού εαυτού τους, κρατικοί υπάλληλοι της συμφοράς, ήθελαν να νομιμοποιήσουν τον πολιτικό - “επιστημονικό” γάμο τους με την ΔΑΚΕ(ΝΔ) και τη δεξιά πολιτική που εφαρμόζει το κυβερνητικό κόμμα τους. Κι έτσι, όπως φαίνεται από την αλλοπρόσαλλη ανακοίνωσή τους, εφηύραν αντίπαλο. Τις Παρεμβάσεις, που όμως ήταν αυτές, που προσπάθησαν να σώσουν την τιμή του κλάδου.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Η “καρδιά” του 11ου Συνεδρίου ήταν “Οι επιπτώσεις των μνημονίων στην Εκπαίδευση”. Εκεί, παρουσιάστηκαν εκτός από τις εισηγήσεις, που ανέλαβαν εκπαιδευτικοί με ειλικρινές ενδιαφέρον για τη σωτηρία του Δημόσιου Σχολείου, πράγματα που υπαγορεύτηκαν κατευθείαν από το Υπουργείο Παιδείας. Κυριολεκτικά “his master’s voice”! Το ρόλο της υπεράσπισης των κρατικοκυβερνητικών θέσεων ανέλαβαν να παίξουν οι εκπρόσωποι των ΣΥΝΕΚ, που εδώ και ένα χρόνο αιμοδοτούν το υπουργείο Παιδείας με στελέχη τους, όπως είναι ο πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ, οι δύο πρώην πρόεδροι του ΚΕΜΕΤΕ και οι δύο πρώην συνδικαλιστές που προΐστανται των Διευθύνσεων Επαγγελματικής Εκπ/σης και Β/βάθμιας Εκπ/σης κι έχουν φέρει τα πάνω κάτω.

Στο 11ο Συνέδριο εμφανίστηκαν υπερασπιστές της κρατικής αξιολόγησης και της μαθητείας, που προωθούν οι εργοδότες-καπιταλιστές, με θέσεις οι οποίες ήσαν εξόχως αντιεπιστημονικές και προδήλως ενάντια στα ψηφισμένα ντοκουμέντα, στις θέσεις και τις αποφάσεις του κλάδου μας.

    Η επιδερμική εισήγηση, κυριολεκτικά «γονατογράφημα» για την αξιολόγηση, την ανέφερε ως... “φαινόμενο”. Σαν να λέμε ότι ο πόλεμος με τις χιλιάδες νεκρούς και ξεσπιτωμένους δεν είναι γεγονός, αλλά φαινόμενο. Από δίπλα οι υποστηρικτές της μαθητείας έσερναν δικαιολογίες πως “αυτά θέλει η κοινωνία”! Στη θέση της επιστημονικής αλήθειας – κακόμοιρε Γαλιλαίε – πλασάρουν την τρέχουσα χυδαιότητα. Αντί να υποστηρίζουν ως Δάσκαλοι και Πολίτες το Δημόσιο Σχολείο, αντέγραφαν κακότεχνα τους βαρβαρισμούς της αγοράς, τις υποδείξεις του Ν. Φίλη και τις εντολές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ!

     Τι έπρεπε να πράξει η πολυπληθής ομάδα των Παρεμβάσεων, όταν εξελισσόταν αυτό το σενάριο; “Όποιος συλλογάται λεύτερα, συλλογάται καλά”, έλεγε ο Ρήγας Φεραίος. Καταθέσαμε τις πλέον τεκμηριωμένες ιδέες, υπερασπίσαμε τις θέσεις του κλάδου μας (απέναντι στους αμνήμονες), θέσαμε τις κοινωνικές και εφηβικές ανάγκες, αποκαλύψαμε τον κολασμένο χαρακτήρα των μνημονίων και των εκφραστών τους (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΑΝΕΛ-Ποτάμι), μιλήσαμε με παιδαγωγική ευαισθησία, επιστημονική πληρότητα και αριστερή πυξίδα για το σχολείο του σήμερα και του αύριο. Ζητήσαμε μάταια να λύσει επιτόπου το πρόβλημα το ΔΣ της ΟΛΜΕ, που είναι το και μόνο αρμόδιο να το κάνει. Εξάλλου αυτό έγινε στο 9ο εκπαιδευτικό συνέδριο στο Βόλο (2010) όταν τα στελέχη της ΠΑΣΚ επιχείρησαν να εμφανίσουν ως επιστημονικές θέσεις του κλάδου τα σκονάκια της Διαμαντοπούλου και του ΟΟΣΑ. Να εξηγήσουν στον κλάδο γιατί άλλαξαν στάση.

    Δεν υπογράψαμε λοιπόν τις κουτοπονηριές των ΣΥΝΕΚ και άρχισαν το καπέλωμα. ‘Ετσι, προσχηματικά αναγνώρισαν κάποιες “εκφραστικές αστοχίες στις εισηγήσεις και παρέκκλιση στην αξιολόγηση”. Επρόκειτο για χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς. Μέλη των ΣΥΝΕΚ μας έλεγαν “να κάνουμε κάτι” μην αντέχοντας τον εξευτελισμό τους. Άλλοι διαχώριζαν δημόσια τη θέση τους. Τελικά, με ανοιχτή δήλωσή μας, αποχωρήσαμε την Κυριακή από το Συνέδριο υπερασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσια του κλάδου που - ακόμα - έχει την εκτίμηση του συνδικαλιστικού κινήματος, που οραματίζεται, αγωνιά και αγωνίζεται. Μαζί μας έφυγαν και όσοι απηύδησαν από τα συμβαίνοντα. Αφήσαμε την ηγεσία των ΣΥΝΕΚ να συνδιαλέγεται πάλι  με τη ΔΑΚΕ, αλλά και την ΠΕΚ (παλιά ΠΑΣΚ) να τους παρακολουθεί. Τώρα τι θα πουν, όταν οι θεσμοί ζητούν διορισμούς μετά από εξαντλητική αξιολόγηση εκπαιδευτικών και απομάκρυνση από το σχολείο των ανίκανων;;;

Το λόγο έχει τώρα ο λαός των εκπαιδευτικών. Στα σχολεία, στις γειτονιές και στους δρόμους. Οι Παρεμβάσεις ως αντιπολίτευση” υπεράσπισης της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών στην ΟΛΜΕ θα κάνουν το χρέος τους απέναντι στους συνάδελφους τα παιδιά, τους γονείς και την Παιδεία.

Συνάδελφοι-ισσες, μη φοβάστε και μην υποτάσσεστε! Είμαστε δυνατότεροι! Υπολογίζουμε τις δυσκολίες, αλλά τις περιφρονούμε! Η ιστορία του κλάδου μας και το παρόν θα πετάξει στο καλάθι των αχρήστων τους υποτελείς της εξουσίας.

Μια οφειλόμενη απάντηση στον κ. Κοτσιφάκη και στους κάθε λογής Κοτσιφάκηδες



Με άρθρο του ο κ. Κοτσιφάκης, πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ, στην Εφημερίδα των Συντακτών, κατακεραυνώνει τον κ. Λιάκο για το υπόμνημά του, που αφορά την αναδιάρθρωση της Μέσης εκπαίδευσης,  κατηγορώντας τον πως εκφράζει τις προσωπικές του απόψεις. Θυμίζουμε ότι ο πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ είναι τώρα σύμβουλος του Υπουργού Παιδείας κ. Φίλη, μέλος της 12μελούς επιτελικής ομάδας εμπειρογνωμόνων  για την υλοποίηση του ΕΣΠΑ καθώς και διορισμένο μέλος από τον Υπουργό στην 36μελή επιτροπή διαλόγου του κ. Λιάκου.
Καταγγέλλει ότι οι απόψεις Λιάκου, “κινούνται στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης ατζέντας”  και ότι,  «αν εφαρμόζονταν, θα οδηγούσαν στο ξεθεμελίωμα όσων θετικών αλλαγών έγιναν τα τελευταία δύο χρόνια και στην επαναφορά των ταξικών φίλτρων στην εκπαίδευση». Επίσης, πληροφορεί τους αναγνώστες ότι η “επιτροπή του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου,  παρέδωσε στο ΥΠΠΕΘ το Μάιο του 2016 τις προτάσεις, που διαμορφώθηκαν από τις υποομάδες ή κατατέθηκαν στην διάρκεια του διαλόγου, χωρίς βεβαίως στο σύνολό τους  να δεσμεύουν όλα τα μέλη της επιτροπής'.
Ποιον κοροϊδεύει; Ο κ. Κοτσιφάκης ως στέλεχος πλέον του Υπ. Παιδείας, αφού πολύ γρήγορα μεταπήδησε στο κυβερνητικό επιτελείο διορίστηκε από τον Υπ. Παιδείας μέλος της επιτροπής για τον προσχηματικό διάλογο για την Παιδεία, με επικεφαλής τον κ. Λιάκο. Συγχρωτιζόταν με όλους τους παρατρεχάμενους, που συνωστίζονται στα τραπέζια των εθνικών διαλόγων και κατήγγειλαν τις “ισχνές μειοψηφίες - συντεχνίες” που εμποδίζουν το θεάρεστο έργο της μεταρρύθμισης της Παιδείας, όταν τα εκπαιδευτικά σωματεία, οι αδιόριστοι και οι φοιτητικοί σύλλογοι κινητοποιούνταν για να εμποδίσουν τις διαδικασίες του εθνικού διαλόγου, που οδηγούν στην υποταγή του δημόσιου σχολείου και των εκπαιδευτικών στις επιταγές των μνημονίων του ΟΟΣΑ, της ΕΕ και του κεφαλαίου.
Με πολλά χρόνια υπηρεσίας στη Δημόσια Εκπαίδευση και στο συνδικαλισμό γνωρίζει πάρα πολύ καλά το βιογραφικό του κ. Λιάκου, ως άνθρωπο του Σημίτη, υποστηρικτή της μεταρρύθμισης Γιαννάκου, όταν το φοιτητικό κίνημα χτυπιόταν ανελέητα στους δρόμους για την υπεράσπιση του δημόσιου Πανεπιστήμιου και του άρθρου 16. Οι απόψεις του ήταν γνωστές και παρόλα αυτά αποδέχθηκε να γίνει μέλος της επιτροπής αυτής.
Το πόρισμα του Εθνικού διαλόγου  που παραδόθηκε στον Υπουργό Παιδείας  το Μάιο του 2016 περιγράφει ακριβώς το ίδιο σχέδιο με αυτό του Υπομνήματος της 1/9/2016 με πιο αναλυτικές οδηγίες εφαρμογής. Το πόρισμα του εθνικού διαλόγου δεν αποτελεί, όπως αφήνει να εννοηθεί ο κ.Κοτσιφάκης, ένα άθροισμα ιδεών των διαφόρων υποομάδων, αλλά είναι μία ενιαία συνεκτική πρόταση άκρως συντηρητικής αντιδραστικής και εκ βάθρων αναδιάρθρωσης του δημόσιου σχολείου. Διαλύει το σχολείο, βάζει οριστικά ταφόπλακα στο μαζική δημόσια εκπαίδευση, εξοβελίζει βίαια χιλιάδες μαθητές στην κατάρτιση από τα 16 τους, προτείνει ακριβώς την ίδια δομή 4ετούς γυμνασίου και 2ετους ελιτίστικου Λυκείου σκληρών εξετάσεων, κατά τα πρότυπα του απολυτήριου IB. Διαμορφώνει όρους εργασιακής γαλέρας για τους εκπαιδευτικούς με αξιολόγηση εκπαιδευτικών και σχολείων και  υπακούει στους όρους της δημοσιονομικής προσαρμογής και του κόφτη στα δημόσια αγαθά. Το σχολείο που περιγράφεται έχει τη σφραγίδα της στρατηγικής της ΕΕ,  της έκθεσης του ΟΟΣΑ του 2011 και του κεφαλαίου. Υλοποιεί τις μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Επειδή θεωρούμε αυτονόητο πως ο αρθρογράφος συμμετείχε στην ομάδα της ΤΕΕ, οφείλουμε να του επισημάνουμε ότι στο πόρισμα, στη σελ 35, επισημαίνεται πως αντίστοιχη επεξεργασία με το ΓΕΛ θα υπάρξει και για το Τεχνικό και Επαγγελματικό Λύκειο Δηλαδή τα ίδια θα ισχύσουν και στο ΕΠΑΛ.
Πολύ αργά δεν βγαίνει να καταγγείλει τον κ. Λιάκο ως νεοφιλελεύθερο, όταν κι ο ίδιος ήταν σε αυτούς που επεξεργάστηκαν τα πορίσματά του; Αν διαφωνούσε, όφειλε να τα καταγγείλει από τότε. Όφειλε να καταγγείλει και τον Υπ. Παιδείας, που τα αποδέχεται ως βάση για συζήτηση, και δίνει εντολή στον κ. Γαβρόγλου να  προωθήσει όλα τα πορίσματα στη Βουλή για συζήτηση, προκειμένου να προχωρήσουν στη νομοθέτηση του 3ετους στρατηγικού σχεδίου για την Παιδεία. Όλα τα υπόλοιπα είναι υποκρισία, αφού μάλιστα γίνονται μόνο ύστερα από τις αντιδράσεις που ξεσηκώθηκαν μετά  τη δημοσίευση του υπομνήματος Λιάκου στη 1/9.
Ο κ. Κοτσυφάκης στο άρθρο του υπερασπίζεται την πολιτική του Υπ. Παιδείας, όταν  για έβδομη χρονιά μετράμε μηδενικούς διορισμούς και χιλιάδες αναπληρωτών οδηγούνται στην απόλυση,  όταν συγχωνεύτηκαν δεκάδες τομείς και ειδικότητες στα ΕΠΑΛ, όταν με τις εγκυκλίους του Υπουργείου κλείνουν ολιγομελή τμήματα τομέων και ειδικοτήτων, Ομάδων προσανατολισμού και κατευθύνσεων στα ΓΕΛ. Όταν οι μαθητές με μαθησιακές δυσκολίες στοιβάζονται σε 27αρια τμήματα, όταν  με τις πολλαπλές αλλαγές στις αναθέσεις, την εγκύκλιο για τα προγράμματα και την κατάργηση του 3ωρου για τους υπεύθυνους εργαστηρίων, οι εκπαιδευτικοί οδηγούνται σε κινητικότητα και  πολλαπλές μετακινήσεις. Από τη τωρινή του θέση θεωρεί ότι είναι θετικά μέτρα η μαθητεία, οι Περιφερειακές Επιτροπές που θα καθορίζουν τους τομείς των ΕΠΑΛ με βάση τις ανάγκες της αγοράς και όχι με τις επιθυμίες των  μαθητών, ενώ δύο χρόνια πριν ήταν ακραίος νεοφιλελευθερισμός. Τα σχολεία γονατίζουν από την υποχρηματοδότηση και εκείνος είναι ικανοποιημένος γιατί συγκρατείται ο προϋπολογισμός στο 2,8% του ΑΕΠ, αλλά δε μας λέει πόσο μικρότερο είναι αυτό το ΑΕΠ.
Όσο και αν προσπαθεί να χρησιμοποιήσει ένα αντιμνημονιακό λόγο στην περιγραφή των προηγούμενων μέτρων και των συνεπειών τους στο δημόσιο σχολείο  στην πράξη   έχει αναλάβει ρόλο στην υλοποίηση  της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης. Ο χειρότερος όμως ρόλος του είναι πως αξιοποιώντας την προηγούμενη θέση του, ως πρόεδρος της ΟΛΜΕ, βάζει πλάτη στην απαξίωση του συνδικαλισμού και διογκώνει την απογοήτευση.
Ο κ. Κοτσιφάκης, όμως, με τη μεγάλη πείρα του γνωρίζει καλά ότι το εκπαιδευτικό κίνημα  έχει μεγάλη  εμπειρία σκληρών αγώνων και συγκρούσεων με αντιεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις παλιότερα αλλά και πρόσφατα με την αξιολόγηση, διαθεσιμότητα κλπ. Έχει καθυστερήσει, έχει ανατρέψει πολιτικές και έχει αχρηστέψει νόμους ακόμη και αν έχουν ψηφιστεί. Για αυτό και επιχειρεί να προκαλέσει σύγχυση και στάση αναμονής  στον κλάδο αθωώνοντας  τον Υπ. Παιδείας και την κυβέρνηση και φορτώνοντας το αντιδραστικό σχέδιο σε προσωπικές απόψεις του κ. Λιάκου. Όταν η συνέντευξη αυτή δίνεται λίγες μέρες επίσης πριν τις εκλογές για τα Υπηρεσιακά συμβούλια είναι φανερό  επιχειρεί να δώσει χέρι βοηθείας στην παράταξή του των ΣΥΝΕΚ  που καταγγέλλουν το πόρισμα Λιάκου   ως δικής του έμπνευσης και όχι ως κατεύθυνση του Υπ. Παιδείας που εναρμονίζεται πλήρως με την εφαρμογή του 3ου μνημονίου και της έκθεσης του ΟΟΣΑ 2011 και Ε.Ε στη δημόσια εκπαίδευση.
Ο λόγος είναι και πάλι στον κλάδο  με τη ανασύνταξη τη συσπείρωση στα σωματεία για μέτωπο με τους συναδέλφους της Πρωτοβάθμιας, τους γονείς, τους μαθητές μας και τους φοιτητές. Στους μαχητικούς αγώνες χτίζονται οι προϋποθέσεις ανατροπής της βάρβαρης πολιτικής κυβέρνησης ΕΕ - ΔΝΤ - κεφαλαίου. Αυτό  το δρόμο της ρήξης και της ανατροπής φοβάται η κυβέρνηση και ο κ. Κοτσιφάκης, αυτό το δρόμο οφείλουμε να ακολουθήσουμε για να μην ανεχτούμε στον 21ο αιώνα με τη τεράστια ανάπτυξη της γνώσης, της τεχνολογίας και της επιστήμης, η παιδεία των παιδιών μας να γυρίσει χρόνια πίσω, ενώ μπορούν να απολαμβάνουν ολόπλευρη μόρφωση, σύγχρονο, ενιαίο, 12χρονο, δημόσιο και δωρεάν σχολείο με όλα τα παιδιά σε αυτό, χωρίς αποκλεισμούς. Για να μην ανεχθούμε το μέλλον τους να είναι η σύγχρονη δουλεία, χωρίς δικαιώματα. Για να μην ανεχτούμε οι εκπαιδευτικοί να τσακίζονται τα εργασιακά μας δικαιώματα και η ζωή μας.

Μπαχτή Αννα
μέλος Δ.Σ ΟΛΜΕ
με τις Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Δ.Ε


Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2016

Η διακήρυξη των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων Κινήσεων για τα υπηρεσιακά συμβούλια.



ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ
Δεν υποχωρούμε! Δεν συναινούμε!
Αγωνιζόμαστε – Ανατρέπουμε!

- Ενιαίο, Δημόσιο, Δωδεκάχρονο και Δωρεάν Σχολείο για όλα τα παιδιά!
- Να ζούμε με αξιοπρέπεια!
- Σταθερή και μόνιμη εργασία για όλους!
- Κάτω η αντιλαϊκή πολιτική των μνημονίων κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ!

Συναδέλφισσα, συνάδελφε
Οι φετινές εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια, πραγματοποιούνται μέσα στο καθεστώς της βάρβαρης και ακραία αντιλαϊκής πολιτικής που υπαγορεύουν τα μνημόνια διαρκείας. Το τοπίο είναι πια ξεκάθαρο. Το ιδεολογικό και πολιτικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ χρεοκόπησε οριστικά. Οι μύθοι και οι πλάνες του ΣΥΡΙΖΑ στέρεψαν. Καμία επικοινωνιακή διαχείριση δεν μπορεί να συσκοτίζει τη ζοφερή πραγματικότητα που ζει ο λαός μας. Η ψήφιση του τρίτου μνημονίου από κοινού με το αντιδραστικό μπλοκ ΝΔ – ΠΑΣΟΚ – Ποτάμι αποδεικνύει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το λαϊκίστικο δεξιό μόρφωμα των ΑΝΕΛ αποτελούν τους πιο πιστούς υπηρέτες της πολιτικής της άρχουσας τάξης, του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών. Πίσω από τη βιτρίνα της “δίκαιης ανάπτυξης” κρύβεται η ένταση της επέλασης του κεφαλαίου ενάντια στον κόσμο της εργασίας. Πίσω από το “μαξιλαροπόλεμο” κατά της “διαπλοκής” υπάρχει το καθεστώς της νέας διαπλοκής των νεόκοπων καναλαρχών και τμημάτων του μεγάλου κεφαλαίου που υπηρετεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ συντηρεί ακέραια όλα τα μνημόνια. Τώρα σπεύδει να υλοποιήσει τις “εκκρεμότητες” της πρώτης αξιολόγησης επιβάλλοντας στις πλάτες του λαού και των εργαζομένων νέα δυσβάσταχτα χαράτσια και αύξηση της φορολογίας των λαϊκών εισοδημάτων. Καταδικάζει εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους στο περιθώριο και την ανέχεια, καταργώντας το ΕΚΑΣ, πετσοκόβοντας απανωτά τις συντάξεις μετατρέποντας τες σε φιλοδωρήματα. Ο νέος αντιασφαλιστικός νόμος – έκτρωμα βάζει βόμβα στα θεμέλια της Κοινωνικής Ασφάλισης. Καταδικάζει τους εργαζόμενους στη δουλειά μέχρι... τα βαθιά γεράματα! Ανατρέπει τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης μετατρέποντάς τη σε μεγάλο βαθμό σε “αγοραία” - ανταποδοτική. Τελευταία πράξη του αντιλαϊκού έργου της είναι το ξεπούλημα όλης της Δημόσιας Περιουσίας. Δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια, νερό, σχολική στέγη παραδίδονται για έναν ολόκληρο αιώνα στα ξένα αρπακτικά.
Μπροστά στη διαβόητη δεύτερη αξιολόγηση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ προετοιμάζει νέο γύρο αντιλαϊκής επέλασης. Απειλεί με ολοσχερή εξαφάνιση τα εναπομείναντα εργατικά δικαιώματα και κατακτήσεις. Με αιχμή τις εργασιακές σχέσεις και τα δημοκρατικά δικαιώματα, επιδιώκει να παραδώσει πλήρως τους εργαζόμενους στις αδηφάγες ορέξεις της εργοδοσίας και του μεγάλου κεφαλαίου. Απελευθερώνει τις ομαδικές απολύσεις. Επεκτείνει την κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού και στον ιδιωτικό τομέα. Γενικεύει την ελαστική και επισφαλή εργασία. Επιφέρει καίρια πλήγματα στις ήδη τσακισμένες Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Στο στόχαστρο της κυβερνητικής πολιτικής μπαίνουν ξανά τα συνδικαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων με αιχμή την απεργία. Ο ΣΥΡΙΖΑ επαναφέρει το κατασταλτικό μέτρο του λοκ-άουτ (εργοδοτική ανταπεργία) που είχε καταργηθεί από το 1982. Θέλει να καταστείλει και να καταπνίξει “εν τη γενέσσει” τους απεργιακούς αγώνες των εργαζομένων που σίγουρα θα ξεσπάσουν ως αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής βαραίνει τις πλάτες του λαού μας. Παράλληλα “βάζει χέρι” στις συλλογικές διαδικασίες των Συνδικάτων και στον τρόπο λήψης των αποφάσεων. Θέλει να χειραγωγήσει το συνδικαλιστικό κίνημα και να περιορίσει δραστικά τις δυνατότητες ανάπτυξης νέων μαζικών απεργιακών αγώνων.

Το Δημόσιο Σχολείο στον “αστερισμό” του 3ου μνημονίου

Με οδηγό τα πορίσματα του στημένου "εθνικού διαλόγου" το Υπουργείο Παιδείας προχωρά στη νομοθέτηση αντιδραστικής τομής στην εκπαίδευση με τον “εγκαινιασμό” νέων ταξικών φραγμών. Θέλουν να επιβάλλουν πανελλαδικού τύπου εξετάσεις μέσω της διαβόητης τράπεζας θεμάτων από το Γυμνάσιο. Παρά τις κυβερνητικές διακηρύξεις για το “τέλος των εξετάσεων” και την “ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια”, τα ταξικά – εξεταστικά πλέγματα σε όλες τις τάξεις τόσο του 4ετούς Γυμνασίου όσο και του 2ετούς Λυκείου εντείνονται. Προορίζουν τη μεγάλη πλειοψηφία των 16αρηδων για τη φθηνή κατάρτιση και τη μαύρη εργασία της μαθητείας σε ένα υποβαθμισμένο συρρικνωμένο σε τομείς και ειδικότητες ΕΠΑΛ ή και στην μη τυπική εκπαίδευση των ΕΠΑΣ, αμέσως μετά το γυμνάσιο, προσαρμοσμένων πλήρως στις επιταγές των επιχειρήσεων. Ταυτόχρονα ξεσηκώνουν νέο τσουνάμι συγχωνεύσεων και κλεισίματος Γενικών Λυκείων. Επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα “αριστοκρατικό” Λύκειο για λίγους κι “εκλεκτούς”.
Μεθοδεύουν συστηματικά νέες ανατροπές στα εργασιακά μας δικαιώματα με αιχμή για μια ακόμα φορά το ωράριο. Προετοιμάζουν την έξωση πολλών εκπαιδευτικών από τα Λύκεια. Η δήλωση του Α. Λιάκου ήταν ξεκάθαρη. Κάνει λόγο για το ξήλωμα δεκάδων ειδικοτήτων που “έχουν παρεισφρήσει” στα Λύκεια. Και στο φόντο αυτής της πολιτικής διαφαίνεται για άλλη μια φορά η σκληρή αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολείων καθώς θα συνδέεται με δείκτες και μαθησιακά αποτελέσματα. Οι μύθοι της “καλής αξιολόγησης” καταρρέουν για άλλη μια φορά αφού οι εκπαιδευτικοί αν δεν μπορούν ή δε θέλουν να ακολουθήσουν το πλαίσιο θα οδηγούνται εκτός σχολικής τάξης. Αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά πως η αξιολόγηση είναι το εργαλείο εκείνο που οδηγεί στη χειραγώγηση, στην υποταγή και ανοίγει την πόρτα για τις απολύσεις.
Οι προθέσεις τους είναι απροκάλυπτες και κυνικές. Στο ίδιο το πόρισμα αναφέρεται πως “πρέπει να καμφθούν οι αντιστάσεις”. Θέλουν τους εκπαιδευτικούς υποταγμένους και βαθιά διχασμένους απέναντι στην πολιτική εκείνη που συντρίβει το Δημόσιο Σχολείο, αποκλείει τη νέα γενιά από τη μόρφωση και τσακίζει τα εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις μας.

Κόβουν παντού από τη δημόσια εκπαίδευση

Τα μέτρα τα οποία υλοποιεί ήδη στο δημόσιο σχολείο υπηρετούν και προετοιμάζουν την εκ βάθρων αναδιάρθρωση της Παιδείας. Με μηδενικούς διορισμούς για έβδομη χρονιά αυξάνει και επεκτείνει την ελαστική εργασία στην εκπαίδευση, γεγονός που ισοδυναμεί με άρση της μονιμότητας. Οι αλλαγές στο σχολείο έχουν ως στόχο την εξοικονόμηση προσωπικού, με χιλιάδες αναπληρωτές να οδηγούνται στην ανεργία και τους μόνιμους εκπαιδευτικούς να βρίσκονται σε καθεστώς πλήρους ευελιξίας και κινητικότητας με μετακινήσεις από βαθμίδα σε βαθμίδα, από τη τυπική στην άτυπη εκπαίδευση και όπου αλλού χρειαστεί. Η νέα δομή της ΤΕΕ σε συνδυασμό με τις συγχωνεύσεις καταργήσεις τομέων και ειδικοτήτων, κλείσιμο ολιγομελών τμημάτων των ΕΠΑΛ και ΓΕΛ, η αλλαγή ωρολογίων προγραμμάτων, οι αλλαγές αναθέσεων, η κατάργηση των υπευθύνων εργαστηρίων εξυπηρετούν τον δήθεν “εξορθολογισμό” στη διαχείριση προσωπικού και υπονομεύουν τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών.
Το όραμα του Υπουργείου Παιδείας για τη δημόσια Παιδεία είναι η ευελιξία, η αυτονομία, οι εξατομικευμένες και διαφοροποιημένες σπουδές, η μετατροπή γνωστικών αντικειμένων σε “εκπαιδευτικούς χυλούς”. Η μεταρρύθμιση που ευαγγελίζεται ταυτίζεται με τις “καλές πρακτικές του ΟΟΣΑ και της ΕΕ”. Κατάρτιση, δεξιότητες, και σκόρπιες γνώσεις θα είναι το εκπαιδευτικό εφόδιο των μαθητών για να αντεπεξέλθουν στο ρόλο του υποταγμένου, ελαστικά απασχολούμενου, με αμοιβή στο ύψος του ταμείου ανεργίας, χωρίς δικαιώματα που του επιφυλάσσουν για το μέλλον του στα πλαίσια της “δίκαιης ανάπτυξης”.

Υπηρεσιακά Συμβούλια - Ιμάντες προώθησης της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής

Συνάδελφε,
Η συμμετοχή των Αγωνιστικών Παρεμβάσεων Συσπειρώσεων Κινήσεων στις εκλογές των ΠΥΣΔΕ – ΑΠΥΣΔΕ – ΚΥΣΔΕ γίνεται χωρίς ψευδαισθήσεις για το χαρακτήρα αυτών των οργάνων. Τα Υπηρεσιακά συμβούλια δεν εξυπηρετούν τα συμφέροντα των εκπαιδευτικών. Πρόκειται για όργανα διαχείρισης και προώθησης της κυβερνητικής πολιτικής και η παρουσία των αιρετών δεν αλλάζει τον ρόλο αυτό. Όμως μπορεί να τους ταράζει τα νερά με τη δύναμη και την παρέμβαση των ΕΛΜΕ.
Πολύ δε περισσότερο στη σημερινή συγκυρία, που γενικεύεται η ελαστική εργασία και η αδιοριστία γίνεται καθεστώς, την ώρα που χιλιάδες εκπαιδευτικοί υποχρεώνονται σε μετακινήσεις έως και πολλές δεκάδες χιλιόμετρα για να βρουν ώρες να συμπληρώσουν το ωράριό τους, το αστικό κράτος και οι μηχανισμοί αξιοποιούν ακόμα πιο εντατικά τα Υπηρεσιακά Συμβούλια ως εργαλεία για την εφαρμογή αυτής της πολιτικής. Οι αυταρχικές διαδικασίες τύπου “fast track” και η επιβολή του λεγόμενου “διευθυντικού δικαιώματος”, στις υπηρεσιακές μεταβολές της φετινής χρονιάς, απέδειξαν πως το υπουργείο Παιδείας επιδιώκει να απαξιώσει τον κυρίαρχο ρόλο των Συλλόγων Διδασκόντων και να αφαιρέσει ακόμα και το δικαίωμα του στοιχειώδους ελέγχου των διαδικασιών από τους αιρετούς των ΠΥΣΔΕ. Στον καιρό των μνημονίων, αποκαλύπτεται πλήρως τόσο ο αντιεκπαιδευτικός όσο και ο αυταρχικός ρόλος των Υπηρεσιακών Συμβουλίων.
Η παρουσία αιρετών του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού ενισχύουν την προσπάθεια χειραγώγησης των εκπαιδευτικών και τη δημιουργία πελατειακών σχέσεων. Αυτονόητα δικαιώματα εμφανίζονται ως ρουσφέτια, για να δεσμεύουν ψήφους και συνειδήσεις. Συμμετέχουν σε κάθε είδους αξιολόγηση μοιράζοντας με “χειρουργικό” τρόπο τις διευθυντικές θέσεις. Είναι όργανα που επιδιώκουν να νομιμοποιήσουν στις συνειδήσεις των εκπαιδευτικών τις διοικητικές λογικές, τις συνδιαχειριστικές αντιλήψεις και την ενσωμάτωση του συνδικαλιστικού κινήματος στους μηχανισμούς του κράτους. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι πολλοί από τα στελέχη του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, που τώρα ζητούν την ψήφο σου, “φιγουράροντας” στα ψηφοδέλτια των ΣΥΝΕΚ και ΔΑΚΕ, εναλλάσσονται πότε ως αιρετοί και πότε ως διορισμένα μέλη των ΠΥΣΔΕ.

Γύρνα την πλάτη σου στον παλιό και νέο κυβερνητικό συνδικαλισμό

Συναδέλφισσα, συνάδελφε
Απόρριψε τις σειρήνες του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού. Η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΟΛΜΕ (ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ) επιχειρεί να οδηγήσει τον κλάδο πειθήνια, μαζί με τις ανυπόληπτες ηγεσίες των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ στον περίφημο “κοινωνικό εταιρισμό”. Θέλουν να μετατρέψουν το συνδικαλιστικό κίνημα σε ουραγό της πολιτικής της άρχουσας τάξης, του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΔΝΤ.
Οι ΣΥΝΕΚ αποτελούν σήμερα το βασικό εκφραστή και υποστηρικτή της κυβερνητικής πολιτικής. Εξαργυρώνουν τις συνδικαλιστικές τους θητείες σε κυβερνητικούς θώκους και στα ευρύχωρα γραφεία του διοικητικού και κρατικού μηχανισμού για να υπηρετήσουν ανοιχτά όλη τη μνημονιακή πολιτική. Με την υπογραφή των δικών τους γνώριμων συνδικαλιστικών στελεχών έκλεισαν φέτος τμήματα, εκτοπίζουν εκπαιδευτικούς σε δύο και τρία σχολεία, υπογράφουν τις περικοπές συντάξεων. Υπερασπίζονται απροκάλυπτα την κυβερνητική πολιτική. Προσπαθούν να πείσουν για τα υποτιθέμενα “θετικά μέτρα” της πολιτικής της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας. Βάζουν κάθε είδους εμπόδια στην ανάπτυξη μαζικών και αποφασιστικών αγώνων. Υποτάσσουν το συνδικαλιστικό κίνημα στη λογική των “μικρών και ρεαλιστικών στόχων”, εντός του πλαισίου της κυβερνητικής πολιτικής.
Πίσω από τα ψεύτικα λόγια και τη δημαγωγία της ΔΑΚΕ, κρύβεται η άλλη όψη του ίδιου νομίσματος. Έβαλαν πλάτη στην προώθηση και εφαρμογή αυτής της πολιτικής, μέσα από τη μακρόχρονη παρουσία τους στα Υπηρεσιακά Συμβούλια είτε ως αιρετοί ή ως διορισμένα μέλη. Η κοινή στάση ΣΥΝΕΚ – ΔΑΚΕ αποδεικνύει πως πίσω από τις όψιμες αντιπαραθέσεις και τη δημαγωγία, στην πράξη υπηρετούν και υποστηρίζουν την ίδια πολιτική. Η ΔΑΚΕ θέλει τον κλάδο υποταγμένο και αδρανή, υπηρετώντας την πορεία της κυβερνητικής επανόδου της ΝΔ πάνω στα αποκαΐδια της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πάλαι ποτέ κραταιά ΠΑΣΚ, μεταμφιέζεται τώρα σε ΠΕΚ. Πατώντας πάνω στην ανοιχτή προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στο μνημονιακό μπλοκ, επιχειρεί να ανακτήσει τις δυνάμεις της. Πρόκειται για τους αρχιερείς του πελατειακού μηχανισμούς, της συνδιαχείρισης και των ρουσφετιών.

Στήριξε και βάλε πλάτη για την ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος

Επιδιώκουμε την ταξική αγωνιστική ανασύνταξη του συνδικαλιστικού και εργατικού κινήματος, ως αναγκαίο όρο για να ανατραπεί η πολιτική κυβέρνησης – κεφαλαίου – ΕΕ – ΔΝΤ – ιμπεριαλιστών. Θέλουμε σωματεία ζωντανά, μαζικά μαχητικά που να οργανώνουν και συντονίζουν τους αγώνες και τη δράση τους οικοδομώντας την ενότητα των εργαζομένων. Που θα στηρίζονται στη δημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων, θα προετοιμάζονται και θα αναμετριούνται με τον αντίπαλο (κεφάλαιο, ΕΕ, ΔΝΤ, κυβερνήσεις, κράτος) για να κατακτούν δικαιώματα. Που θα διεκδικούν τον πλούτο που παράγουν, τη ζωή και το μέλλον των παιδιών κι όχι το μοίρασμα της φτώχειας. Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε σε κοινή δράση και συστράτευση, όλους και όλες.
Η ηγεσία του ΠΑΜΕ αρνείται να συνδράμει στην προσπάθεια συσπείρωσης και κοινής δράσης των ταξικών και αγωνιστικών δυνάμεων. Επιμένει στον αδιέξοδο δρόμο του απομονωτισμού. Εξαντλεί όλη τη δήθεν αγωνιστικότητά της σε εκδηλώσεις διαμαρτυρίας με ημερομηνία λήξης, εντείνοντας την απογοήτευση και την αποστράτευση. Η στάση του ΠΑΜΕ, αφήνει ανενόχλητη την κυβέρνηση να υλοποιήσει το αντιλαϊκό της έργο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο ενδοτισμός και η υποχωρητικότητα απέναντι στη μάχη του ασφαλιστικού. Αλλά και στα Υπηρεσιακά Συμβούλια καλλιεργεί την ανάθεση.
Οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ – Αγωνιστική Ριζοσπαστική Ενότητα, που παρέμειναν εντός των ΣΥΝΕΚ ακόμα και μετά την υπογραφή του 3ου Μνημονίου, πήραν διαζύγιο από την φιλοκυβερνητική παράταξη. Δεν έκαναν όμως την υπέρβαση του συνόλου της διαχειριστικής λογικής του ΣΥΡΙΖΑ της λεγόμενης “καλής εποχής”, που όμως οδήγησε στη σημερινή κατάσταση. Η στάση τους έδινε άλλοθι στις ΣΥΝΕΚ να εμφανίζονται ως δήθεν “αγωνιστική δύναμη”, εντείνοντας τη σύγχυση και την απογοήτευση.

Διεκδικούμε τους αιρετούς σε ΚΥΣΔΕ – ΑΠΥΣΔΕ – ΠΥΣΔΕ

Δεν τρέφουμε καμία αυταπάτη για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια και το ρόλο τους. Μόνο η ισχυρή παρουσία του συνδικαλιστικού κινήματος, οι μαζικές Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ, οι επιτροπές αγώνα, μπορούν να ορθώσουν εμπόδια και να βάλουν φραγμό στο διοικητικό μηχανισμό και να αναχαιτίσουν την εφαρμογή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής. Αγωνιζόμαστε για την ταξική ανασυγκρότηση του συνδικαλιστικού κινήματος. Βρισκόμαστε στον αντίποδα του υποταγμένου, γραφειοκρατικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού. Θέλουμε αιρετούς που:
Η δράση τους στα όργανα θα υπακούει, θα υποτάσσεται και θα υλοποιεί στις συλλογικές αποφάσεις του κλάδου, θα ενώνεται με τις αγωνίες και τους αγώνες των συναδέλφων.
Θα λογοδοτούν στα σωματεία μας και όχι ως παράγοντες στα κόμματα και τις παρατάξεις τους.
Θα είναι ανακλητοί και θα υπάρχει εναλλαγή στις θητείες.
Θα καταγγέλλουν δημόσια και στις ΕΛΜΕ τα προβλήματα που συσσωρεύει η κυβερνητική πολιτική.
Αρνούνται κάθε ρουσφέτι και υπερασπίζουν όσους συναδέλφους υφίστανται αδικίες, διώξεις και αυθαιρεσίες.
Διεκδικούμε και αγωνιζόμαστε ώστε να υπάρχουν κατοχυρωμένα δικαιώματα για όλους.
Απέχουν από κάθε διαδικασία αξιολόγησης, μπλοκάρουμε -μαζί με τις ΕΛΜΕ και τους αγωνιζόμενους εκπαιδευτικούς- κάθε τέτοια πράξη
Είναι αυτονόητο για μας ότι ο αιρετός δεν μπορεί να είναι υποψήφιο στέλεχος εκπαίδευσης.

Μπροστά στις εκλογές για τα Υπηρεσιακά Συμβούλια τι “μήνυμα” θα στείλεις;

Συνάδελφε, συναδέλφισσα
θα αποδεχθείς να σε “μετρήσουν” ως στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής; Θα ανεχθείς να σε στοιχίσουν πίσω απ’ όλους αυτούς που διέσυραν το όνομα και τους αγώνες της Αριστεράς;
Θα δεχθείς να σε “υπολογίσουν” ως ψήφο υπέρ εκείνων που ετοιμάζουν την κυβερνητική τους επάνοδο βαδίζοντας πάνω στα συντρίμμια που αφήνει πίσω της η πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ;
Θα επιτρέψεις να σε θεωρήσουν “δεδομένο” και “υποταγμένο” έτοιμο να αποδεχθεί την νέα αντιλαϊκή θύελλα;
Οδηγός μας είναι τα αιτήματα του 16ου και 17ου Συνεδρίου καθώς και τα αιτήματα των μεγάλων αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος. Η πάλη του λαού ενάντια στην βαρβαρότητα της πολιτικής κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ συνδέεται άμεσα με την αναγκαία ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής που επέβαλλαν τα μνημόνια. Ακύρωση των μεσοπρόθεσμων προγραμμάτων, δανειακών συμβάσεων και εφαρμοστικών νόμων. Σύγκρουση και ρήξη με το κεφάλαιο και τους εκπροσώπους του. Έξοδος από την ΕΕ, το ευρώ και το ΝΑΤΟ. Διαγραφή του ληστρικού τοκογλυφικού χρέους που επιβάλλει στο λαό νέες θηλιές. Απαλλαγή της χώρας και του λαού μας από όλα τα ιμπεριαλιστικά δεσμά. Ακύρωση όλων των ιδιωτικοποιήσεων. Καμία εμπλοκή της χώρας μας στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους. Μάχη ενάντια στο φασισμό, το ρατσισμό, τον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό.
Με τους αγώνες μας διεκδικούμε:
Γενναία κρατική χρηματοδότηση της Εκπαίδευσης! Όχι στη χρεοκοπία του Δημόσιου Δωρεάν Σχολείου!
Ενιαίο Δημόσιο Δωδεκάχρονο Δωρεάν Σχολείο για όλα τα παιδιά!
Αναβάθμιση της Επαγγελματικής Εκπαίδευσης! Όχι στη μαύρη ανήλικη εργασία της μαθητείας!
Να ζούμε με αξιοπρέπεια από το μισθό μας! Συλλογικές συμβάσεις εφ’ όλης της ύλης - πραγματικές αυξήσεις!
Κανένας εκπαιδευτικός με λιγότερα από 1000€! Να ξεπαγώσουν άμεσα όλα τα κλιμάκια! Να επανέλθουν άμεσα ο 13ος και 14ος μισθός!
Μαζικοί διορισμοί μονίμων εκπαιδευτικών εδώ και τώρα! Φραγμός στην ελαστική εργασία! Κάλυψη όλων των πραγματικών κενών. Κάθε Εκπαιδευτικός στο Σχολείο του! Κάθε παιδί να έχει το Δάσκαλό του!
Να αποσυρθούν όλα τα κυβερνητικά μέτρα που αλώνουν τα εργασιακά μας δικαιώματα, συρρικνώνουν τα σχολεία και παράγουν “δεξαμενές πλεοναζόντων” εκπαιδευτικών!
Κανένας εκπαιδευτικός χωρίς οργανική θέση!
Να επανέλθει άμεσα το ωράριό μας στα προηγούμενα επίπεδα του 2013!
Καμία υποχρεωτική μετακίνηση εκπαιδευτικού! Δεν θα μετατρέψουμε τις ζωές μας σε “λάστιχα”!
Να επαναλειτουργήσουν όλα τα σχολεία που έκλεισε η θύελλα των μνημονίων!
Τμήματα με 20 μαθητές, 15 στις Ομάδες Προσανατολισμού, 10 στα εργαστήρια!
Άμεση ένταξη των προσφυγόπουλων στα Δημόσια Σχολεία! Σίτιση – περίθαλψη – φροντίδα για όλα παιδιά!
Δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες στα σχολεία! Κάτω τα χέρια από τα συνδικάτα και τα σωματεία μας!
Ενώνουμε τις φωνές και τις γροθιές μας με τον κόσμο της εργασίας, τα πλατιά λαϊκά στρώματα! Μπορούμε να μετατρέψουμε την οργή και την αγανάκτηση σε ένα παλλαϊκό τείχος αντίστασης και πάλης.
Στις εκλογές αυτές, στείλε μήνυμα καταδίκης και αντίστασης ενάντια στη συνεχιζόμενη αντιλαϊκή πολιτική.
Ενίσχυσε παντού τις ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ, την εκπαιδευτική Αριστερά των αγώνων, την ταξική πτέρυγα στην Εκπαίδευση. 

Δυνάμωσε παντού τις Αγωνιστικές ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ Συσπειρώσεις Κινήσεις