Μια οφειλόμενη απάντηση στην ηγεσία των ΣΥΝΕΚ για το 11ο Εκπαιδευτικό Συνέδριο

Επρόκειτο για ένα τραγικό θέαμα! Ο λόγος για την ηγεσία της παράταξης των ΣΥΝΕΚ (ΣΥΡΙΖΑ) στο 11^ο  Εκπαιδευτικό Συνέδριο της ΟΛΜΕ (Αθήνα, 14-16 Οκτώβρη). Μεταλλαγμένοι, σκιά του παλιού εαυτού τους, κρατικοί υπάλληλοι της συμφοράς, ήθελαν να νομιμοποιήσουν τον πολιτικό - “επιστημονικό” γάμο τους με την ΔΑΚΕ(ΝΔ) και τη δεξιά πολιτική που εφαρμόζει το κυβερνητικό κόμμα τους. Κι έτσι, όπως φαίνεται από την αλλοπρόσαλλη ανακοίνωσή τους, εφηύραν αντίπαλο. Τις Παρεμβάσεις, που όμως ήταν αυτές, που προσπάθησαν να σώσουν την τιμή του κλάδου.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Η “καρδιά” του 11^ου Συνεδρίου ήταν “Οι επιπτώσεις των μνημονίων στην Εκπαίδευση”. Εκεί, παρουσιάστηκαν εκτός από τις εισηγήσεις, που ανέλαβαν εκπαιδευτικοί με ειλικρινές ενδιαφέρον για τη σωτηρία του Δημόσιου Σχολείου, πράγματα που υπαγορεύτηκαν κατευθείαν από το Υπουργείο Παιδείας. Κυριολεκτικά “his master’s voice”! Το ρόλο της υπεράσπισης των κρατικοκυβερνητικών θέσεων ανέλαβαν να παίξουν οι εκπρόσωποι των ΣΥΝΕΚ, που εδώ και ένα χρόνο αιμοδοτούν το υπουργείο Παιδείας με στελέχη τους, όπως είναι ο πρώην πρόεδρος της ΟΛΜΕ, οι δύο πρώην πρόεδροι του ΚΕΜΕΤΕ και οι δύο πρώην συνδικαλιστές που προΐστανται των Διευθύνσεων Επαγγελματικής Εκπ/σης και Β/βάθμιας Εκπ/σης κι έχουν φέρει τα πάνω κάτω.

Στο 11^ο Συνέδριο εμφανίστηκαν υπερασπιστές της κρατικής αξιολόγησης και της μαθητείας, που προωθούν οι εργοδότες-καπιταλιστές, με θέσεις οι οποίες ήσαν εξόχως αντιεπιστημονικές και προδήλως ενάντια στα ψηφισμένα ντοκουμέντα, στις θέσεις και τις αποφάσεις του κλάδου μας.

    Η επιδερμική εισήγηση, κυριολεκτικά «γονατογράφημα» για την αξιολόγηση, την ανέφερε ως... “φαινόμενο”. Σαν να λέμε ότι ο πόλεμος με τις χιλιάδες νεκρούς και ξεσπιτωμένους δεν είναι γεγονός, αλλά φαινόμενο. Από δίπλα οι υποστηρικτές της μαθητείας έσερναν δικαιολογίες πως “αυτά θέλει η κοινωνία”! Στη θέση της επιστημονικής αλήθειας – κακόμοιρε Γαλιλαίε – πλασάρουν την τρέχουσα χυδαιότητα. Αντί να υποστηρίζουν ως Δάσκαλοι και Πολίτες το Δημόσιο Σχολείο, αντέγραφαν κακότεχνα τους βαρβαρισμούς της αγοράς, τις υποδείξεις του Ν. Φίλη και τις εντολές της ΕΕ και του ΟΟΣΑ!

     Τι έπρεπε να πράξει η πολυπληθής ομάδα των Παρεμβάσεων, όταν εξελισσόταν αυτό το σενάριο; “Όποιος συλλογάται λεύτερα, συλλογάται καλά”, έλεγε ο Ρήγας Φεραίος. Καταθέσαμε τις πλέον τεκμηριωμένες ιδέες, υπερασπίσαμε τις θέσεις του κλάδου μας (απέναντι στους αμνήμονες), θέσαμε τις κοινωνικές και εφηβικές ανάγκες, αποκαλύψαμε τον κολασμένο χαρακτήρα των μνημονίων και των εκφραστών τους (ΣΥΡΙΖΑ-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΑΝΕΛ-Ποτάμι), μιλήσαμε με παιδαγωγική ευαισθησία, επιστημονική πληρότητα και αριστερή πυξίδα για το σχολείο του σήμερα και του αύριο. Ζητήσαμε μάταια να λύσει επιτόπου το πρόβλημα το ΔΣ της ΟΛΜΕ, που είναι το και μόνο αρμόδιο να το κάνει. Εξάλλου αυτό έγινε στο 9ο εκπαιδευτικό συνέδριο στο Βόλο (2010) όταν τα στελέχη της ΠΑΣΚ επιχείρησαν να εμφανίσουν ως επιστημονικές θέσεις του κλάδου τα σκονάκια της Διαμαντοπούλου και του ΟΟΣΑ. Να εξηγήσουν στον κλάδο γιατί άλλαξαν στάση.

    Δεν υπογράψαμε λοιπόν τις κουτοπονηριές των ΣΥΝΕΚ και άρχισαν το καπέλωμα. ‘Ετσι, προσχηματικά αναγνώρισαν κάποιες “εκφραστικές αστοχίες στις εισηγήσεις και παρέκκλιση στην αξιολόγηση”. Επρόκειτο για χάντρες και καθρεφτάκια στους ιθαγενείς. Μέλη των ΣΥΝΕΚ μας έλεγαν “να κάνουμε κάτι” μην αντέχοντας τον εξευτελισμό τους. Άλλοι διαχώριζαν δημόσια τη θέση τους. Τελικά, με ανοιχτή δήλωσή μας, αποχωρήσαμε την Κυριακή από το Συνέδριο υπερασπιζόμενοι τα ιερά και τα όσια του κλάδου που - ακόμα - έχει την εκτίμηση του συνδικαλιστικού κινήματος, που οραματίζεται, αγωνιά και αγωνίζεται. Μαζί μας έφυγαν και όσοι απηύδησαν από τα συμβαίνοντα. Αφήσαμε την ηγεσία των ΣΥΝΕΚ να συνδιαλέγεται πάλι  με τη ΔΑΚΕ, αλλά και την ΠΕΚ (παλιά ΠΑΣΚ) να τους παρακολουθεί. Τώρα τι θα πουν, όταν οι θεσμοί ζητούν διορισμούς μετά από εξαντλητική αξιολόγηση εκπαιδευτικών και απομάκρυνση από το σχολείο των ανίκανων;;;

Το λόγο έχει τώρα ο λαός των εκπαιδευτικών. Στα σχολεία, στις γειτονιές και στους δρόμους. Οι Παρεμβάσεις ως αντιπολίτευση” υπεράσπισης της εκπαίδευσης και των εκπαιδευτικών στην ΟΛΜΕ θα κάνουν το χρέος τους απέναντι στους συνάδελφους τα παιδιά, τους γονείς και την Παιδεία.

Συνάδελφοι-ισσες, μη φοβάστε και μην υποτάσσεστε! Είμαστε δυνατότεροι! Υπολογίζουμε τις δυσκολίες, αλλά τις περιφρονούμε! Η ιστορία του κλάδου μας και το παρόν θα πετάξει στο καλάθι των αχρήστων τους υποτελείς της εξουσίας.