Απαράδεκτος ο τρόπος διεξαγωγής των προαγωγικών και απολυτήριων εξετάσεων στα μαθήματα «Νεοελληνική γλώσσα» και «Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» του Γυμνασίου

Στις προαγωγικές και απολυτήριες εξετάσεις του Γυμνασίου τα μαθήματα «Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» και «Νεοελληνική Γλώσσα» εξετάζονται μαζί σε ένα 3ωρο. Δηλαδή, μαθητές ηλικίας των 12, 13, 14 ετών καλούνται να εξεταστούν σε δύο μαθήματα ταυτόχρονα, χωρίς διάλειμμα! Αυτό είναι κάτι που δεν συμβαίνει στις ενδοσχολικές εξετάσεις ούτε στα μεγαλύτερης ηλικίας παιδιά του Λυκείου!

Καλούνται οι μαθητές του Γυμνασίου (ειδικά τα πρωτάκια) να προβούν σε μια διαχείριση του χρόνου τους (πώς δηλαδή θα κατανείμουν το χρόνο ανάμεσα στα δύο μαθήματα), κάτι που λόγω της ηλικιακής τους ωριμότητας πολλοί από αυτούς αδυνατούν να κάνουν (σε αυτό δυσκολεύονται ακόμη και μεγάλης ηλικίας άνθρωποι, όχι τα γυμνασιόπαιδα!).

Επιβεβαιώνεται για μία ακόμη φορά ότι το ΙΕΠ (Ινστιτούτο Εκπαιδευτικής Πολιτικής), και το Υπουργείο Παιδείας - πέρα από τα ψεύτικά τα λόγια τα μεγάλα περί σεβασμού της προσωπικότητας, της πρωτοβουλίας και της αυτενέργειας των μαθητών- δεκάρα δεν δίνουν για το άγχος των μαθητών , και το πόσο αρνητικά θα επιδράσει αυτή η εξεταστική διαδικασία στην ψυχολογία αλλά και στις επιδόσεις τους.

Φυσικά, η στάση αυτή του Υπουργείου Παιδείας, μαζί με το «πακέτο» των αντιδραστικών αλλαγών σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης -που έχει ήδη αρχίζει να ξεδιπλώνεται τινάζοντας στον αέρα τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα- , συνάδει απόλυτα με τη βάρβαρη «γραμμή» της κυβερνητικής πολιτικής των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

Δεν πρόκειται για «κάποιο» σχέδιο συνωμοσίας «κάποιου» που δε χειρίζεται «καλά» τα εκπαιδευτικά θέματα. Από την πλευρά τους, κυβέρνηση και Υπουργείο, μεθοδεύουν και χειρίζονται «πολύ καλά» τις αντιδραστικές και αναχρονιστικές αλλαγές σε όλο το φάσμα της εκπαίδευσης.

Γι’ αυτό ακριβώς το μάθημα της λογοτεχνίας μάλλον αρχίζει να βλέπει την «έξοδο» από το σχολείο τείνοντας ίσως να συγχωνευτεί με το μάθημα της γλώσσας. Γι’ αυτό οι θεματικές εβδομάδες. Γι’ αυτό οι μαθητές του ΕΠΑΛ δεν χρειάζεται να διδάσκονται ιστορία. Γι’ αυτό ο συνωστισμός των μαθητών στις σχολικές αίθουσες. Γι’ αυτό … γι’ αυτό…, γι’ αυτό…

Άλλωστε, τα παιδιά των εργαζομένων, των ανέργων, των φτωχών, των μεταναστών «τι τη θέλουν τη λογοτεχνία;». «Σε τι τους χρησιμεύει;». «Μερικές δεξιότητες τους φτάνουν». «Να ξέρουν τα βασικά και πολλά τους είναι». Είναι τώρα, σε εποχές κρίσης να διδάσκονται «ποιητάδες», να ονειρεύονται και να μαθαίνουν ότι ένας άλλος κόσμος πολύ πιο δίκαιος είναι εφικτός; Είναι ώρα τώρα, να διαβάζουν στις σελίδες τις λογοτεχνίας για το δράμα των προσφύγων στη μικρασιατική καταστροφή; Να έρχονται σε επαφή με αντιπολεμικά μηνύματα; Να μαθαίνουν ότι ο άνθρωπος πάντα μπορούσε και μπορεί μέσα από τους αγώνες του να πετυχαίνει τη διεύρυνση των δικαιωμάτων του; Ότι στις ανθρώπινες κοινωνίες δεν υπάρχουν μονόδρομοι κι ότι οι λογοτεχνικοί ήρωες δεν είναι εξωγήινοι υπεράνθρωποι αλλά απλά φυσιολογικά άτομα που τόλμησαν; …Ότι η αγάπη, η φιλία, η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, κάνουν θαύματα και δεν είναι τηλεοπτικά σποτάκια διαφήμισης ΜΚΟ και τραπεζικών ομίλων;

Τη στιγμή, λοιπόν, που κανονικά θα έπρεπε να αναδεικνύουμε την αναγκαιότητα κατάργησης αυτών των εξετάσεων και την υιοθέτηση μεθόδων προσέγγισης της γλώσσας μας και της λογοτεχνίας με έναν δημιουργικό τρόπο, με βιβλιοθήκες στα σχολεία ανοιχτές, στελεχωμένες με προσωπικό, με δυνατότητα προσέγγισης τόσο της παραδοσιακής όσο και της σύγχρονης λογοτεχνικής παραγωγής, τη στιγμή που στα δημόσια σχολεία σε πολύ αντίξοες συνθήκες η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων δίνει τον καλύτερό της εαυτό προκειμένου το παιδί να αγαπήσει το βιβλίο και να απελευθερωθεί η σκέψη και η φαντασία του, ερχόμαστε αντιμέτωποι με την ισοπεδωτική και εργαλειακή αντιμετώπιση της γνώσης (από την πλευρά του Υπουργείου) που το μόνο που στηρίζει είναι η κοινωνία της σύγχρονης εκμετάλλευσης και η ιδεολογία των σύγχρονων δούλων…

Εμείς, ως «δάσκαλοι» δεν πρέπει να σωπαίνουμε απέναντι σε τέτοιες διαδικασίες.

Καλούμε κάθε συναδέλφισσα/συνάδελφο μέσω των συλλόγων διδασκόντων, τις ΕΛΜΕ, την ΟΛΜΕ, τους σχολικούς συμβούλους, και όλη τη εκπαιδευτική κοινότητα να πάρει θέση.

Καλούμε το Υπουργείο παιδείας να καταργήσει τις απαράδεκτες αυτές εξετάσεις.

Το αίτημα αυτό συνδέεται ασφαλώς με την αναγκαιότητα για:

o    μαζικούς διορισμούς με μόνιμο προσωπικό

o    μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, ώστε να μπορούμε να διδάσκουμε με αξιοπρέπεια και σεβασμό απέναντι στις ανάγκες των παιδιών

o    αύξηση των δαπανών

o    όλα τα μορφωτικά και εργασιακά δικαιώματα με βάση τις σύγχρονες ανάγκες.

Μετωπική Αριστερή Παρέμβαση καθηγητών Πρέβεζας