Καμιά συμμετοχή στις διαδικασία αξιολόγησης των διευθυντών

Ο νέος τρόπος επιλογής των διευθυντών που φέρνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θυμίζει το γνωστό παιδικό παραμύθι της Σταχτοπούτας. Όταν το σήμαντρο του ρολογιού χτύπησε δώδεκα η άμαξα έγινε κολοκύθα και τα όνειρα έλαβαν τέλος. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την κυβέρνηση και την πολιτική του υπουργείου Παιδείας. Όταν το μνημονιακό ρολόι σήμανε την βίαιη επιβολή των νέων βάρβαρων μέτρων του Μεσοπρόθεσμου, πριν από λίγες ημέρες, η κυβέρνηση άφησε όπως - όπως τις προηγούμενες ψευδεπίγραφες και δημαγωγικές διακηρύξεις. Η φιλολογία για τη δήθεν “δημοκρατία στους Συλλόγων Διδασκόντων” που αποφασίζουν για τους διευθυντές τους μπήκε οριστικά στο χρονοντούλαπο της ιστορίας μαζί με τις υπόλοιπες αυταπάτες που σκόρπισε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αντ’ αυτών έχουμε τη βίαιη και ταχύτατη προσχώρηση στη μνημονιακή πραγματικότητα.

Με το νέο νόμο η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας, καλούνται να υλοποιήσουν τις περίφημες δεσμεύσεις τους για την άμεση επιβολή της αξιολόγησης στην Εκπαίδευση, όπως υπαγορεύονται από την ΕΕ και τις επιταγές του ΟΟΣΑ και όπως φυσικά απαιτεί και το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο. Η απόφαση του ΣτΕ διευκόλυνε  την κυβέρνηση, ξεκινώντας με την επιλογή των διευθυντών, να εφαρμόσει όλο το αντιδραστικό νομοθετικό πλαίσιο που είναι ακόμα σε ισχύ, Πρόκειται για την ολική επαναφορά του παλιού καθεστώτος που επιβλήθηκε επί των ημερών της Διαμαντοπούλου, προσαρμοσμένο στις σημερινές απαιτήσεις του 3ετούς σχεδίου για την εκπαίδευση που ανακοίνωσε το Υπουργείο Παιδείας πριν λίγες μέρες.

Πρώτο βήμα στην πορεία αυτή αποτελεί η νέα σκληρή αξιολογική κρίση των διευθυντών των σχολείων ενώ θα ακολουθήσουν τα στελέχη της εκπαίδευσης και φυσικά οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί. Το υπουργείο Παιδείας εννοεί τη δημοκρατία στους συλλόγους διδασκόντων τοποθετώντας τους σε διακοσμητικό ρόλο, “γνωμοδοτικό” όπως τον χαρακτήρισε, απαιτώντας από αυτούς να πουν την άποψή τους σε ένα ναρκοθετημένο τοπίο και σε προδιαγεγραμμένο πλαίσιο με προσυμπληρωμένες και αυστηρά καθορισμένες φόρμες αξιολόγησης ανάλογες προς τις απαιτήσεις και τα πρότυπα του ΟΟΣΑ. Μέσα από τη διαδικασία αυτή, το υπουργείο Παιδείας επιχειρεί να “εμπεδώσει” - όπως γλαφυρά επεσήμανε ο κος Λιάκος στα πρόσφατα πορίσματά του - την περίφημη “κουλτούρα” της αξιολόγησης στον κλάδο, ώστε την επόμενη ημέρα αυτή να πέσει στις πλάτες των εκπαιδευτικών ως ώριμο φρούτο και οι δυσμενείς συνέπειές της, για τα εργασιακά δικαιώματα του κλάδου, ως κεραμίδα. Επαναφέρει  την περιβόητη  συνέντευξη, στοχεύοντας να εδραιώσει  πλήρως το δικό της πελατειακό διοικητικό μηχανισμό όπως όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Επιβάλλει τον ανταγωνισμό και την πολιτική του "διαίρει και βασίλευε" στο σχολείο  διαλύοντας κάθε σχέση αλληλεγγύης και συναδελφικότητας. Οι εκπαιδευτικοί θα κληθούν να "γνωμοδοτήσουν" με φόρμες αξιολόγησης στο πρακτικό του Σ.Δ για όλους τους εκπαιδευτικούς που θα είναι υποψήφιοι διευθυντές με ότι αυτό συνεπάγεται για το κλίμα που θα διαμορφωθεί στο σχολείο.

 Ο τρόπος με τον οποίο αποφασίστηκε να γίνει  η επιλογή των διευθυντών είναι απόλυτα εναρμονισμένος με το ρόλο που καλούνται να έχουν: του διευθυντή -  «μάνατζερ» της σχολικής μονάδας, ο οποίος θα υλοποιεί  το αντιδραστκό πλαίσιο  στην εκπαίδευση στη σχολική μονάδα. Ο διευθυντής θα κληθεί  να παίξει καθοριστικό ρόλο στην προώθηση της «αυτονομίας» και της «αυτοαξιολόγησής» της,  αφού θα ελέγχει και θα ελέγχεται για την υλοποίηση των «στόχων» του σχολείου, μέσα σε ένα πλαίσιο αιματηρής δημοσιονομικής πολιτικής, αδιοριστίας, ελαστικής εργασίας και συντηρητικών αναδιαρθρώσεων.

 Από το διαβόητο καθηκοντολόγιο ως το Ν.3848, το ΠΔ/152, και την Α.ΔΙ.Π.Π.Δ.Ε, του φορέα που σύστησε η πρώην κυβέρνηση της ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για να επιβάλει την αξιολόγηση επί των ημερών του Αρβανιτόπουλου και του Λοβέρδου, η τωρινή ηγεσία του υπουργείου Παιδείας διατηρεί στο ακέραιο όλο το αντιδραστικό και ασφυκτικό πλαίσιο λειτουργίας των σχολείων και των Συλλόγων Διδασκόντων. Άλλωστε μέσα στις μνημονιακές δεσμεύσεις της κυβέρνησης είναι η ρητή και δηλωμένη υποχρέωσή της να μην προβεί σε “καμία μονομερή ενέργεια” που να έρχεται σε αντίθεση με το μνημονιακό πλαίσιο αλλά και να επεκτείνει την αξιολόγηση, του οχήματος δηλαδή για την χειραγώγηση των εκπαιδευτικών, τη διαιώνιση της φτώχειας και τη νομιμοποίηση των απολύσεων ανά πάσα ώρα, σε όλη την έκταση της εκπαίδευσης επικεντρώνοντας τα κύρια πυρά στους Δασκάλους και τους Καθηγητές.

Η διαδικασία αυτή δεν είναι τίποτε άλλο παρά η εφαρμογή του νόμου Βερναρδάκη για την αξιολόγηση των προϊσταμένων από τους υφισταμένους, αφού το 4^ο μνημόνιο προβλέπει ότι η αξιολόγηση στην εκπαίδευση πρέπει να συνάδει με την αξιολόγηση σε όλο το δημόσιο τομέα. Οι «ερωτήσεις αποτίμησης»  της προσωπικότητας των υποψήφιων διευθυντών από τους Συλλόγους ουσιαστικά εισάγουν τους δείκτες του ΠΔ 152, για την ατομική αξιολόγηση.

Για μια ακόμα φορά η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας έδειξε τις πραγματικές της διαθέσεις απέναντι στους χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικούς. Απέδειξε έμπρακτα πως τους θεωρεί απολύτως αναλώσιμους αφαιρώντας τους ακόμα και το δικαίωμα λόγου από τη συγκεκριμένη διαδικασία!  Για πρώτη φορά συγκροτείται ένα σώμα , διαφορετικό από το Σύλλογο Διδασκόντων. Εξαιρούνται έτσι οι ελαστικά εργαζόμενοι (αναπληρωτές, ΑΜΩ) στα πλαίσια του συνολικού αποκλεισμού των συμβασιούχων σε όλο το δημόσιο τομέα.

Απέναντι στη νέα ενορχηστρωμένη επιχείρηση επιβολής της αξιολόγησης που ξεκινά με την επιλογή των διευθυντών των σχολείων ο κλάδος οφείλει να εκφράσει με τον πιο αποφασιστικό και μαζικό τρόπο την αντίθεσή του. Να μη γίνει  συνένοχος στην προσπάθεια της κυβέρνησης και του Υπουργείου Παιδείας να ανοίξει το δρόμο για την αξιολόγηση μέσω της επιλογής των διευθυντών. Δεν ξεχνάμε ότι η αξιολόγηση στην εκπαίδευση δεν έχει υλοποιηθεί μέχρι τώρα  χάρη στους δικούς μας αγώνες. Αν η Ομοσπονδία εννοεί πραγματικά πως υπερασπίζεται τα εργασιακά δικαιώματα και τις κατακτήσεις των εκπαιδευτικών οφείλει να πάρει θέση άμεσα ενεργοποιώντας σε αγωνιστική κατεύθυνση όλες τις ΕΛΜΕ και τους Συλλόγους Διδασκόντων.

    Καλούμε:

o   Τους αιρετούς εκπροσώπους του κλάδου να μην συμμετάσχουν με τη βαθμολογία τους στις αξιολογικές κρίσεις των υποψήφιων διευθυντών στις επικείμενες συνεδριάσεις των “διευρυμένων” ΠΥΣΔΕ.

o   Τους Συλλόγους Διδασκόντων οργανωμένα και συντεταγμένα να καταγγείλουν τις προσχηματικές και δήθεν γνωμοδοτικές συνεδριάσεις αξιολόγησης για τους υποψήφιους διευθυντές - «φόρμες αποτίμησης», αυτοαξιολόγηση σχολικής μονάδας. Υλοποιούμε την απόφαση της ΑΔΕΔΥ για "απεργία - αποχή από κάθε διαδικασία αξιολόγησης", με την ευθύνη της Ομοσπονδίας και των τοπικών ΕΛΜΕ.

Με μαζικό και αποφασιστικό αγώνα να αποτρέψουμε τη νέα απόπειρα επιβολής της αξιολόγησης!

Κάτω η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - ΔΝΤ!

29 Μαΐου 2017

Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Συσπειρώσεις Κινήσεις ΔΕ